Kitap hakkında: 1965 / Taze kan metal gibi kokar, yeni çizilmiş bakır gibi. İlk başta çok dikkat çekici olan bu temiz ve kendine özgü koku, hücreler öldükçe kısa sürede iğrenç derecede tatlı bir kokuya dönüşür. Eğer bu bir yabancının kanıysa, uzaklaşma dürtüsü hissedersiniz. Eğer bu kendi kanınızsa, ne kadar kötü yaptığınızı bilmek istersiniz. Her şeyi tüketen donuk bir kükreme eşliğinde, bilinç kaybı bekleyerek kendi kendini dinleyen kocaman bir kulağa dönüşüyorsunuz. Bu sırada beyin dört ebedi kelimeyi tekrarlar: lütfen, şimdi değil. Lütfen, eğer bir arkadaşının kanıysa, şimdi değil....